| |
Oproep
Vraag:
Goedemorgen Martijn
Hierbij vraag ik of u een oproep kan doen,
AAN ELKE DUIVENMELKER of DUIVENLIEFHEBBER
Die een jonge duif opvangt die te verzorgen en als hij dat wil na de hitte de vrijheid te geven.
Want het was gisteren(zaterdag 18-08-2012) weer een ramp der jongen duiven.
groetjes van een gedupeerde DUIVENLIEFHEBBER.
Antwoord
Graag, hier kan ik voor 300% achterstaan, dus loopt bij u een duifje binnen, eten en vooral drinken geven en bij voorkeur in de vroege ochtend vrij laten al dan niet met een briefje om de poot, het geeft u een goed gevoel, u redt het duifje en draagt bij aan het instandhouden van de duivensport, en het moet u een goed gevoel geven, kijk eens in de ogen van een verdwaald door dorst overmand duifje, en als u echt een liefhebber bent, moet dit bij u iets losmaken, doen bedankt uit naam van de duivensport en vooral namens de duifjes die we tegen wil en dank in de mand steken.
Update oproep
Graag wil ik mij aansluiten bij de oproep om achtergebleven duifjes te verzorgen en bij de rechtmatige eigenaar terug te krijgen.
inderdaad blijven de liefhebbers maar duiven in de mand stoppen en alleen maar om dat bekertje of diplomaatje.
Het wordt inderdaad eens tijd dat we bij ons zelf gaan denken, is het verantwoord om in te korven, doen we dat niet dan ben ik toch bang dat "de partij van de dieren" binnen niet al te lange tijd gaat ingrijpen.
Je kunt er vergif op innemen, dat dit soort berichten al zaterdagmiddag bij hen op het bureau lagen.
Inderdaad ligt hier niet een adviserende taak voor de WOWD, maar een besluitnemende WOWD.
Tevens wil ik de oproep uitbreiden met de vraag aan de liefhebbers die een duif opgegeven krijgen; handel het netjes af en ga zo'n duifje halen, of schakel een koerier in. (nee heb zelf geen koeriersdienst).
Ook daar zijn we met zijn allen veel te gemakkelijk in geworden, zo van, ik heb geen auto (weet niet waar al de files vandaan komen dan ?), veels te ver, gooi maar in de kliko, enz.
Dit gedrag moet ook veranderen, heb wel eens het idee dat ik inderdaad nog maar een van de weinige ben die duifjes gaat halen.
Zeker het gedrag van melkers die niet eens de moeite nemen om te bellen, zelfs als de duif een telefoonstrip om de poot heeft, nee het is makkelijker om naar een centraal hok te brengen, dat soort dingen stuiten mij erg tegen de borst en zou anders moeten.
Als de eigenaar de moeite neemt om een telefoonnummer kenbaar te maken, lijkt het mij sterk dat deze het duifje niet terug zou willen hebben.
Mijn ervaring de laatste jaren is, dat een buitenstaander meer moeite doet om een duif weer op de plek te krijgen, dan de duivenliefhebbers zelf, is toch iets waar we eens over na moeten denken met zijn allen.
Soms is het wel eens een eind, Zuid-Holland naar bijv Friesland, maar wat geeft het, maak er een gezellig dagje uit van met het gezin en je doet nog eens contacten op elders in het land.
Weer eens andere liefhebber, dan alleen maar diezelfde tronies uit de eigen vereniging en/of regio, met andere inzichten en wie weet leer je nog eens wat van elkaar.
Misschien levert het een jonkie op met kampioens ambities.
Stukje sociaal bezig zijn met een toch steeds kleinere groep, we hebben elkaar zo hard nodig !!
Naschrift Martijn, hopenlijk gaan we over deze update eens nadenken
Hieronder een persoonlijk verslag over onze reis naar de UK, inmiddels is een tegenbezoek al afgesproken met deze Engelse liefhebbers, door een ogevangen duif
Duifje terughalen:
Zoals ik al eerder schreef vind ik het de morele plicht van iedere liefhebber, om opgevangen duiven te melden, en bij melding ontvangen op een fatsoenlijke manier te reageren .Zo overkwam het ons na de jonge duivenvlucht Creil we een opvangbericht ontvingen uit Engeland dat daar een, duif van ons werd opgevangen, per telefoon na een leuk gesprek, werd afgesproken dat zodra de duif hersteld was deze in vrijheid zou worden gesteld, zo gezegd zo gedaan maar de jonge doffer keerde niet weer. Enkele dagen voor de kerst een nieuwe melding, na ruim 3 maanden zwerven was de jonge doffer opnieuw bij dezelfde liefhebber binnengelopen , afgesproken werd om de duif enige tijd vast te houden, ik zou de terugkomst regelen, na enkele koeriers te hebben gebeld, bleek de makkelijkste en zekerste weg om de duif zelf te gaan ophalen,. Afspraak gemaakt met opvanger, op 3 jan zouden we vertrekken, om op 4 jan de duif terug in ontvangst te nemen, er werd een oppas geregeld voor de honden, katten en paarden, de duiven zouden worden verzorgd door een collega liefhebber, enkele dagen vrij genomen, en zo vertrokken we 3 jan om 8.00 uur, richting België, we waren mijn dochter met vriend, mijn echtgenote en mezelf, via Gent richting Duinkerken ( FRA), om daar s middags de boot te nemen, helaas gooide de storm roet in het eten, we werden als sardines in een blik op een parkeerplaats neergezet met de boodschap de haven in Dover (UK) is gesloten, de storm is te hevig, na ruim vijf en een half uur was het zover we mochten de boot op rijden, zodat we in de late avond, in wind en regen in volslagen duisternis Engeland binnenreden, alwaar de regel is om links te rijden, onze plannen om te overnachten in Brighton, lieten we schieten, we deden het kustplaatsje Folkestone aan, vonden snel een hotel, en we waren onder de pannen, in de avond nog een leuke wandeling gemaakt in de stad en langs de kust, daarna genoten van een verdiende nachtrust
Prachtig zicht op de zee, vanuit hotelkamer bij zonsopkomst
Na een full Engels breakfast , zetten we de reis voort, via de kust, na een maaltijd in Hastings, waar we een dame de honderden verwilderde duiven zagen voeren, ging het richting Brighton, waar we richting East Preston reden en net na de middag bij David en Leslie Bridger arriveerden, hier werden we zeer gastvrij ontvangen, en na genoten te hebben van christmascake,en koffie, zijn we de duiven gaan bekijken , David had de beschikking over 12 kweekkoppels en 24 vliegkoppels, als eerste kreeg ik Pipi in handen, een prachtige witpen duivin die afgelopen jaar, in groot verband de eerste vloog, vanaf Tarbes, door als enige duif de elementen te trotseren, en als enige die dag te arriveren, vanwege het feit dat het pipi weer was ( onafgebroken regenen) kwam deze duivin aan haar naam, blijkbaar duurde het de dames ons hokbezoek wat lang , zij gingen intussen de prachtige tuin, met oude fruitbomen bekijken, en brachten een bezoek aan the greenhouse, intussen bleek dat ik niet bij de eerste liefhebber terecht was gekomen, er zaten fantastische prestatie duiven, ook kreeg ik in handen nazaten van Che (Eyerkamp) verder enkele Bert Braspenning duiven, en warempel ook hier zaten prachtige nazaten van de Koopman stam .Detail, daar de heer Bridger wel vroeg kweekt maar deze niet behoudt, vliegt zelf met de 2e ronde, worden de jongen verdeeld onder de clubgenoten, David zegt ook te genieten van de prestaties van de bij hem geboren jongen, op een ander hok .Al bij al heb ik genoten van het hokbezoek, hierna werden we verrast op een aantal lekkere sandwiches in de oven getoast, terwijl we deze verorberden konden we genieten van de vogels in de prachtige tuin. Hierna stapten we in richting Dover
Met de duif weer in ons bezit deze kreeg de naam THE CAV
genoemd naar wereldkampioen cycling Cavendish namen we afscheid van David en Leslie bridger
Na het vertrek stak helaas de storm weer op, zodat we in Dover opnieuw weer moesten wachten, uiteindelijk, kwamen we om iets over een in de nacht,opnieuw in Frankrijk aan, na een rit door de storm en enkele pitstops arriveerden we op eigen erf om vijf uur in de ochtend, na de honden uitgelaten te hebben, de paarden gevoerd zochten we ons bed op , de duiven die klaarzaten om te koppelen moesten nog enkele uren geduld hebben.
David en Leslie thank you somuch, we keep in contact
Met zijn allen wachten op beter weer.
Martijn Oomen
oomentijn@hotmail.com
vraag kan men stellen op
oomentijn@hotmail.com.
Oudere vragen klik hier....
|
|
